θανατοφθόρος

θανατοφθόρος, -ον (Μ)

αυτός που καταστρέφεται από τον θάνατο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θάνατος + -φθόρος (< φθείρω), πρβλ. πολεμο-φθόρος, πυρο-φθόρος].